Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού !!!

 Ή πώς μπορείτε να  αναγάγετε τη λασπολογία σε επιστήμη!

 «Χρησιμοποιώ το ψέμα ως βασικό άξονα για την προσέλκυση  ψηφοφόρων». «Όταν λες και ξαναλές ένα ψέμα, στο τέλος γίνεσαι πιστευτός». «Η προπαγάνδα είναι σαν την τέχνη. Δεν χρειάζεται να σέβεσαι την αλήθεια»: Γιόζεφ Γκέμπελς  (ο διαβόητος υπουργός Προπαγάνδας του Γ’ Ράιχ και στενός συνεργάτης του Χίτλερ που αφιέρωσε τη ζωή του στην επίτευξη των στόχων της ναζιστικής θηριωδίας)

Φαίνεται ότι σας μπαίνουμε στη μύτη με τη συνεπή αγωνιστική μας στάση  και δεν μπορείτε να ανασάνετε. Δεν εξηγείτε αλλιώς η εμμονή σας με την Αρ.Εν. Μετωπική Παρέμβαση και η "ιδιαίτερη" αναφορά σας στα μέλη μας.

Κύριοι  της ΑΝ.Α.ΦΟΡΑ , ευχαριστούμε για τη διαφήμιση που μας κάνετε!

Όμως δεν θα σας δώσουμε  ΑΝΑΦΟΡΑ.

ΑΝΑΦΟΡΑ δίνουμε μόνο στους συναδέλφους!

Αυτούς εκπροσωπούμε στην ΕΛΜΕ και στο ΠΥΣΔΕ, σε αυτούς λογοδοτούμε, για αυτούς και μαζί με αυτούς  δίνουμε τις μάχες υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας .

Τί είστε;

Οι τιμητές της διαφάνειας(;) Οι υπερασπιστές της αξιοκρατίας(;) Οι στυλοβάτες της ελεύθερης -δημοκρατικής έκφρασης(;) Οι ανεξάρτητοι(;) Οι αγωνιστές και υπερασπιστές των δικαιωμάτων μας(;)

Μπα, ούτε κατά διάνοια. Αντίθετα, έχετε καταγραφεί ως:

Οι λιποτάχτες της τάξης!

Αυτοί που, ενώ δεν συμπληρώνουν  ωράριο, καταγγέλλουν το ΠΥΣΔΕ ότι τάχα τους διέθεσε "δυσμενώς" από την μία πόρτα του σχολείου στη διπλανή πόρτα του ίδιου ορόφου, δεν μπαίνουν για μάθημα και αφήνουν τους μαθητές να περιφέρονται στο προαύλιο,  γιατί άργησε το ταχυδρομείο να φέρει το χαρτί τοποθέτησής τους και το πρόγραμμα στον πίνακα ανακοινώσεων δεν έχει σφραγίδα.

Οι περιφερόμενοι των διαδρόμων!

Αυτοί που, παράνομα, ψαχούλευαν στους διαδρόμους της Δ.Δ.Ε. τους φακέλους και φωτοτυπούσαν  τα προσωπικά δεδομένα συναδέλφων-υποψήφιων διευθυντών, για να βρουν σαν τους δημόσιους ελεγκτές "τα ψεύτικα χαρτιά", αλλά δεν έβγαλαν μούγγα, ούτε όταν τσέπωσαν παράτυπη προϋπηρεσία και μοριάκια ως υποψήφιοι διευθυντές, ούτε όταν καταδέχθηκαν να τοποθετηθούν ως διευθυντές σε σχολείο που δεν είναι της οργανικής τους και πήραν τις ώρες συναδέλφων βγάζοντάς τους υπεράριθμους.

Αυτοί που η καθημερινότητά τους είναι οι πολυσέλιδες αναφορές-καταγγελίες για να βολέψουν τον εαυτούλη τους και κατηγορούν τους άλλους για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, ενώ οι ίδιοι κλείνονται στα γραφεία της διοίκησης καθημερινά και δίνουν τα χέρια  κατά την έξοδό τους για να επισφραγίσουν τη συμφωνία μαζί της.

Οι «ανεξάρτητοι» και «αχρωμάτιστοι»!

Αυτοί που έντεχνα  συγκαλύπτουν ότι οι θέσεις τους έχουν πολιτικό χρώμα εχθρικό προς τους εκπαιδευτικούς και τα συμφέροντά τους, ρίχνοντας λάσπη, μονίμως στα μέλη της Μετωπικής Παρέμβασης, ενώ αφήνουν στο απυρόβλητο τους ομογάλακτους της ΔΑΚ (Δελφική Ανεξάρτητη Κίνηση) με την οποία ανταλλάσσουν υποψήφιους οι οποίοι την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, πότε από δω και πότε από κει, ανάλογα με το πόσο μεγάλη είναι η καρέκλα που τους τάζουν.

ΚΑΙ ΡΩΤΑΜΕ: δεν έχει πολιτικό χρώμα η θέση υπέρ της αξιολόγησης; το κόψιμο των τμημάτων με λίγους μαθητές; η μετακίνηση σε 5 σχολεία; .......; .......;

ΠΟΣΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ μπορεί να είστε; ΤΟΣΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ που τρέχετε ένθερμοι να στηρίξετε τις πολιτικές αυτές επιλογές που υλοποιεί πρώην και η νυν κυβέρνηση με τις ευλογίες της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ.

 Ενώ  αγωνιζόμαστε να λειτουργήσουν  όλα τα ολιγομελή τμήματα στα σχολεία  μας (ακόμα και του ενός μαθητή, γιατί αυτό είναι το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά του) και με την παρουσία μας σε αυτά επιβάλλουμε και επιβεβαιώνουμε την λειτουργία τους- κόντρα στις πολιτικές που μας βλέπουν μόνο σαν αριθμούς- εσείς αρνείστε να διδάξετε σε αυτά τα  τμήματα θεωρώντας τα ήδη ανύπαρκτα, βάζοντας έτσι πλάτη  για την κατάργησή τους.

Εσείς που  ξεστομίζετε, ότι τα τμήματα με τους 2-3 μαθητές ρίχνουν έξω την οικονομία του κράτους και φτιάχνουν τεμπέληδες εκπαιδευτικούς (λογική που... σκοτώνει αλλά, δυστυχώς, τους μαθητές και το δημόσιο σχολείο).

Ενώ ο κλάδος  έδινε τη μάχη κατά της αξιολόγησης  επί κυβέρνησης Σαμαρά και έβγαιναν στη διαθεσιμότητα και απολύονταν οι συνάδελφοί σας στα ΕΠΑΛ, εσείς οικειοθελώς τρέξατε να αξιολογηθείτε.

Ενώ προωθείται και σήμερα από την Κυβέρνηση η τιμωρητική αξιολόγηση-απόλυση  για σχολεία και εκπαιδευτικούς, εσείς  δηλώνετε άφοβα και υπερήφανα  υπέρμαχοι της αξιολόγησης. Μόνο βέβαια από “ειδικό σώμα αξιολογητών” γιατί  δεν εκτιμούνται έτσι απλά τόσα προσόντα.

Εσείς που ψάχνετε εναγωνίως  τον "λουφαδόρο" συνάδελφο που τολμάει να μην συμπληρώνει 1 ώρα  από το υποχρεωτικό του ωράριο (ποιος ευθύνεται άραγε γι' αυτό;) και πρέπει να  μετακινείται σε 5 σχολεία για να την καλύψει.

Εσείς  που  απολαμβάνετε τις μέρες με μειωμένο ωράριο, απαιτείτε "να βουτήξετε" τις αναθέσεις άλλων συναδέλφων ή απαιτείτε από το Σύλλογο Διδασκόντων να σας αναθέσει μαθήματα που δεν τα έχετε οι ίδιοι ανάθεση.

Οι αγωνιστές και υπερασπιστές των δικαιωμάτων μας που κάνουν γαργάρα, όμως,  το ποιος ευθύνεται  που συρρικνώνονται τα σχολεία μας, η δουλειά μας, οι ζωές μας.

Αυτοί που σας επισκέπτονται μόνο προεκλογικά, γιατί η κάψα τους είναι  η εκλογική τους  καταγραφή (ε! παρερμηνεύουν και το καταστατικό της ΕΛΜΕ για να κλέψουν και την έδρα των άλλων), ενώ όλη τη χρονιά απουσιάζουν συνειδητά  ως συλλογικότητα από τη διεκδικητική δράση  του σωματείου και του κλάδου ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ανεργίας, της αμορφωσιάς που διαλύει και τα υπολείμματα των εργασιακών και μορφωτικών κατακτήσεών μας.

 Αυτοί που συμβουλεύουν τους συναδέλφους να διεκδικήσουν τα δίκια τους όχι συλλογικά μέσα από το σωματείο μας, αλλά συμπληρώνοντας αναφορές και πληρώνοντας δικηγόρο.

Αυτοί που έχουν  κάνει σημαία τους τις εισαγγελικές εντολές και παρεμβάσεις, τις καταγγελίες στο Υπουργείο Οικονομικών, στο Υπουργείο Παιδείας, στο Υγειονομικό ... .

Δεν χρειαζόμαστε στα σχολεία μας ελεγκτές συμμόρφωσης και έννομης τάξης, επόπτες εργασίας, νεροκουβαλητές- υλοποιητές των αντιεκαπιδευτικών νόμων και εγκυκλίων, ΣΔΟΕ, αστυνόμευση ...

Αυτές οι ταχτικές μας γυρίζουν σε σκοτεινές εποχές με τις σκιές ξωπίσω και κάτω από το παράθυρό, όπου άνθρωποι στοχοποιούνταν, διώκονταν, φυλακίζονταν και εκτελούνταν για την αγωνιστική  τους δράση.

Χρειαζόμαστε παιδαγωγούς που θα διδάσκουν ελεύθερα, χωρίς  καταπίεση, τρομοκρατία, φόβο, που θα στοχεύουν στην διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και θα καλλιεργούν στους μαθητές  την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα, την συντροφικότητα, τον σεβασμό .

Σε ένα σχολείο της πλήρους παιδαγωγικής ελευθερίας, της δημοκρατικής λειτουργίας χωρίς «αφεντικά», managers, μέντορες και αξιολογητές, της άρτιας υλικοτεχνικής υποδομής που θα προάγει την ολόπλευρη γνώση και την κριτική σκέψη χωρίς φραγμούς, για όλα τα παιδιά.

Χρειαζόμαστε εκλεγμένους αντιπροσώπους που να σηκώνουν το ανάστημά τους και να συγκρούονται με τον συνδικαλισμό της συναίνεσης, της υποταγής, της προσχηματικής μετατόπισης των ευθυνών, της υλοποίησης των συντηρητικών-αντιεκπαιδευτικών πολιτικών.

Συνάδελφοι,

τα λόγια μας  είναι σταράτα και καθαρά: ή θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας με τους συνειδητούς, συλλογικούς αγώνες μας ή  θα υποταχτούμε στον εργασιακό και μορφωτικό μεσαίωνα ως «μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα»,  για να προσμένουμε το κάποιο θαύμα…