Τα κάνει όλα και συμφέρει…

Καταγγελία για το κοινό ΠΥΣΠΕ/ΠYΣΔΕ (30-10-2019)

        Αν η υποχρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου, οι περικοπές και η φτωχοποίηση των εκπαιδευτικών συνιστούν μια πολύ σοβαρή κατάσταση, κι αν οι πληθωρικές τάξεις, οι ευφάνταστοι τρόποι κάλυψης των κενών στα σχολεία με τη μείωση των διδακτικών ωρών  μαθημάτων και το ξεχείλωμα των αναθέσεων μαθημάτων (ο φιλόλογος διδάσκει Θρησκευτικά, ο μαθηματικός Φυσική, ο μηχανικός Μαθηματικά και ο θεολόγος Ιστορία), που βαθαίνουν το κράτος της αμάθειας, είναι ένα εξόχως σημαντικό ζήτημα, στο οποίο πρέπει να δοθεί απάντηση από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, εξίσου σημαντικό θέμα είναι συνάδελφοι και η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων όχι μόνο των αναπληρωτών, αλλά και των μονίμων εκπαιδευτικών καθώς χιλιάδες καλούνται να συμπληρώνουν το υποχρεωτικό ωράριο κάνοντας... ακροβατικά για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέχρι και σε πέντε διαφορετικά σχολεία. Στο νομό μας έχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις συναδέλφων, για τις οποίες έχουμε δώσει μάχη στο ΠΥΣΔΕ και σας έχουμε ενημερώσει σε προηγούμενα ενημερωτικά μας δελτία.

Στο τελευταίο, όμως, κοινό ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ όπου εξετάστηκε ένσταση συναδέλφου ΠΕ11, η στάση της διοίκησης Α/θμιας και Β/θμιας καθώς και των αιρετών της Α/θμιας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε αναλγησία και υποκρισία.

         Αποφασίστε αγαπητά διορισμένα μέλη του ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ και αγαπητοί αιρετοί, οι οποίοι «υπερασπίζεστε» τους συναδέλφους σας, πότε σας βολεύει να εφαρμόζετε τους νόμους, πότε να θυμάστε ότι πρόκειται για υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους, τις οποίες υποβαθμίζετε κατά το δοκούν και γενικά πότε είστε νόμιμοι και πότε παράνομοι.

Τα δεδομένα: ο συνάδελφος έκανε ένσταση γιατί (άκουσον άκουσον) έπρεπε να κάνει 13 ώρες σε δύο μέρες σε σχολείο της Β/θμιας και 7 ώρες σε 3 ημέρες στην Α/θμια. Αφού, λοιπόν, το ΠΥΣΠΕ αρνήθηκε να αλλάξει τις ημέρες της διάθεσης του συναδέλφου (είχε δικαίωμα άραγε;), προτάθηκε και ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία (μειοψηφήσαμε οι αιρετοί της Β/θμιας) να πηγαίνει ο συνάδελφος την ίδια ημέρα στο δημοτικό σχολείο Ερατεινής το πρωί για μια ώρα και στο Λιδορίκι για τις υπόλοιπες. Άλλωστε κατά τη λογική των διοικήσεων η λύση αυτή είναι η πιο συμφέρουσα (για ποιον;) και «έπρεπε μόνος του να την έχει προτείνει και να τη δεχτεί» (ποιος νομίζει ότι είναι ; δεν βλέπει το συμφέρον του;)

Κανείς δεν έδωσε σημασία στις αντιρρήσεις μας και την επιμονή ότι κάτι τέτοιο είναι παράνομο, παρόλο που:

·        Στο έγγραφο Δ2/23222/12.11.85 Δ/γή ΥΠΕΠΘ τονίζεται ότι: «Αντικειμενικά αδύνατη είναι επίσης και η συμπλήρωση του ωραρίου, όταν ο εκπαιδευτικός πρέπει να υπηρετήσει σε δύο σχολεία την ίδια μέρα και ιδιαίτερα όταν η μετάβαση από το ένα στο άλλο σχολείο, δεν είναι απόλυτα ευχερής.

·        Στην  παρ.7 της εγκυκλίου Φ12/935/Γ1/1212/06-09-96, αναφέρεται ότι: «Σε περίπτωση διάθεσης των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων σε περισσότερα του ενός σχολεία λαμβάνεται μέριμνα να μη διδάσκουν την ίδια μέρα σε σχολεία με διαφορετικό ωράριο λειτουργίας (να μη διδάσκουν πρωί και απόγευμα την ίδια ημέρα) εκτός αν οι ίδιοι το επιθυμούν»

     Αρμόδιο όργανο για την τοποθέτηση και διάθεση των εκπαιδευτικών είναι το υπηρεσιακό συμβούλιο της βαθμίδας στην οποία ανήκουν (στην προκειμένη περίπτωση το ΠΥΣΔΕ). Αυτό αποφασίζει αν θα διαθέσει στην άλλη βαθμίδα, ποιόν εκπαιδευτικό θα διαθέσει και πόσες μέρες και ώρες θα τον διαθέσει. Επίσης, το ΠΥΣΔΕ υποχρεούται  να καλύπτει πρώτα όλα τα  κενά της Δ/θμιας και αν περισσεύουν εκπαιδευτικοί, που με αίτησή τους δηλώνουν ότι επιθυμούν να διδάξουν και στην άλλη βαθμίδα, τότε και μόνο  να τους διαθέτει. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει από την 1^η Σεπτέμβρη επειδή η Α/θμια ανυπομονεί και πιέζει ασφυκτικά για να τακτοποιήσει «τα του οίκου της» γιατί  έχει ως αποτέλεσμα, όταν στη συνέχεια προκύπτουν νέα κενά στη Δ/θμια (αποσπάσεις, έγκριση ολιγομελών κλπ), να μην ανακαλούνται οι διαθέσεις της Α/θμιας.

Τέλος, να  κάνουμε λόγο και για την «απαράδεκτη» απαίτηση από πλευράς Α/θμιας να επιλέγει συγκεκριμένους  εκπαιδευτικούς που θα της διατεθούν.

      Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καθηγητές που μετακινούνται σε πολλά σχολεία είναι λειτουργικά αλλά και παιδαγωγικά. Ο χρόνος μετακίνησης λογίζεται άραγε σαν χρόνος υπηρεσίας; Οι εκπαιδευτικοί είναι αυτονόητο ότι διαθέτουν μεταφορικό μέσο και είναι υποχρεωμένοι να το διαθέτουν για τις μετακινήσεις αυτές;

     Ο καθηγητής δεν γνωρίζει τους μαθητές του μόνο τις ώρες της διδασκαλίας των μαθημάτων της ειδικότητάς του αλλά συζητώντας γι αυτούς και με τους καθηγητές άλλων ειδικοτήτων. Μπορεί να γίνει αυτό από «επισκέπτες» καθηγητές που μόλις τελειώνει το μάθημά τους πρέπει να μετακινηθούν σε άλλο σχολείο; Σε πόσες παιδαγωγικές συνεδριάσεις θα παρευρεθεί ένας καθηγητής που μετακινείται σε τρία και τέσσερα  σχολεία;

     Αυτή είναι «η κανονικότητα» των υπουργείων Παιδείας. Η κανονικότητα των 25 κενών που παραμένουν ακόμα στο νομό, η κανονικότητα  της κάλυψης αυτών των κενών με υποχρεωτικές υπερωρίες (νέα εφεύρεση) , η κανονικότητα του εκπαιδευτικού «λάστιχου», η κανονικότητα των διορισμών που ακόμα έρχονται εδώ και 10 χρόνια…

 Η «κανονικότητα» των περικοπών, της μνημονιακής υποτέλειας, της Ε.Ε, του ΟΟΣΑ και των κυβερνήσεων που την υλοποιούν.

     Τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν είναι «άβατο». Ως αιρετοί εκπρόσωποί έχουμε την υποχρέωση να ενημερώνουμε τους συναδέλφους για το ότι συμβαίνει σε αυτά. Υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα μας με τους αγωνιστικούς όρους του εκπαιδευτικού κινήματος και όχι σαν επόπτες εργασίας και καλοί υποτακτικοί της διοίκησης.

Φως στα σκοτεινά δωμάτια της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής!

Αγώνας για μόνιμη, σταθερή και με δικαιώματα εργασία, για δημόσια και δωρεάν παιδεία!