Πολυτεχνείο 2017

                44 χρόνια μετά …………. ας πούμε την αλήθεια

για άλλη μια φορά ο εορτασμός της εξέγερσης του Νοέμβρη 1973 μας καλεί να τον  τιμήσουμε όχι με τις δάφνες ενός ένδοξου παρελθόντος, αλλά αντλώντας γνώση και  δύναμη για το παρόν και το μέλλον. Τότε "έξι χιλιάδες νέοι" κλείστηκαν μέσα στο Πολυτεχνείο για να ρίξουν τη χούντα. Συνηθίζουμε να θαυμάζουμε τη δύναμη και το θάρρος τους σαν να ήταν κάτι άλλο, διαφορετικό από εμάς. Σαν ο ηρωισμός και η δύναμη να ανάβλυζε σε άλλες εποχές. Κι όμως! Απλοί άνθρωποι, εργάτες, μαθητές, φοιτητές οι πρωταγωνιστές της ιστορίας. Όπλο τους: η προσμονή ενός άλλου κόσμου, ενός ονειρεμένου μέλλοντος. Δύναμη: ο συλλογικός αγώνας, η οργάνωση. Συνθήματα: "Ψωμί, παιδεία, ελευθερία", "Λαέ πεινάς, γιατί τους προσκυνάς".

Και είναι αλήθεια ότι ψωμί, οπωσδήποτε, για ένα μεγάλο διάστημα αποκτήσαμε. Τις  δεκαετίες που πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού αναβάθμισε  σημαντικά το επίπεδο ζωής του, γνώρισε τις ομορφιές του κόσμου τούτου, που μέχρι  τότε προοριζόταν για λίγους. Σήμερα όμως; Ενώ η ανεργία κυμαίνεται στο 24% του  ενεργού πληθυσμού, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπογράφει μια ακόμα  "πετυχημένη" διαπραγμάτευση στα πλαίσια της τρίτης αξιολόγησης,  σκλαβώνει τους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους με δυσβάσταχτα μέτρα  μέχρι το 2060, διαμοιράζει τη φτώχεια με τα "καθρεφτάκια" των ΕΣΠΑ, προωθώντας  «νέες» μορφές φτηνής, επισφαλούς και απροστάτευτης εργασίας, αλλά και την κατάργηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Κι αυτά για όσους δεν πήραν για άλλη μια φορά το δρόμο της ξενιτιάς.

Και είναι αλήθεια ότι και οι αγώνες του λαού έκαναν κατορθωτό να υπάρχει μια  στοιχειώδη, για όλα τα παιδιά, παιδεία. Ωστόσο, εδώ και χρόνια

η έλλειψη πόρων, η  πενιχρότητα των υποδομών, τα συχνά απωθητικά βιβλία, οι ασφυκτικοί περιορισμοί  της ύλης, η απαιτούμενη παπαγαλία των εξετάσεων δημιουργούν ένα πλαίσιο  καταθλιπτικό και άνυδρο, όπου μόνο η μέχρι τώρα παιδαγωγική ελευθερία των  εκπαιδευτικών δίνει άλλη πνοή. Σήμερα, η δημόσια παιδεία βρίσκεται σε μεγάλο  κίνδυνο. Και η σημερινή κυβέρνηση, προωθεί βαθιές αντιδραστικές αλλαγές που στόχο έχουν να αποποιηθεί από τη μια, το κράτος, της ευθύνης σημαντικού μέρους της χρηματοδότησης της κι από την άλλη, της παράδοσης δομών, μαθητών και εκπαιδευτικών στις επιταγές των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων .

Παράλληλα, είναι βεβήλωση η σημερινή κυβέρνηση, στο όνομα, μάλιστα της Αριστεράς, να αναφωνεί ότι οι «κοινές αξίες που μοιραζόμαστε με τις ΗΠΑ», η  συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ (επέκταση άδειας βάσης Σούδας,  δισεκατομμύρια για όπλα), εγγυώνται τη σταθερότητα και την ασφάλεια των  ΗΠΑ, της χώρας που επέβαλλε το τυραννικό καθεστώς στην πατρίδα  μας !   

Δεν είναι να απορεί κανείς για αυτούς που ονομάζουν, την εκμετάλλευση «δικαιοσύνη», την εξαθλίωση «εξορθολογισμό δαπανών», το πλιάτσικο «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας», τα θύματα του πολέμου «παράπλευρες απώλειες» και το δικαίωμα για αξιοβίωτη ζωή «απατηλό λαϊκισμό». Δεν μας πείθουν. Αυτοί, το 1% που κατέχει το 60% του παγκόσμιου πλούτου, οι κυβερνήσεις τους, τα ΜΜΕ τους, το ΔΝΤ, η ΕΕ θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Κι όμως υπάρχει: Να οργανώσουμε την κοινωνία και την οικονομία με βάση τις ανάγκες μας και όχι το κέρδος τους!

Η σημερινή γενιά, οι μαθητές και  οι φοιτητές μας, η γενιά της ανεργίας και της μετανάστευσης, η γενιά των 400 ευρώ οφείλει να κάνει τα δικά της πολυτεχνεία.

Μόνο αυτός ο  δρόμος υπάρχει!!!

Ραντεβού την Πέμπτη 17^η Νοέμβρη 2016, στις 17:30 στην Πύλη του Πολυτεχνείου.

 ΤΟ

ΠΟΛΥΤΕΧ

ΝΕΙΟ ΖΕ

Ι

Ε΄ΕΛΜΕ-Θ

ΣΕ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ!

Το Πολυτεχνείο ζει, σε νέο ξεσηκωμό μας καλεί!

ΓΙΑ ΤΗΝ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-

ΕΕ- ΚΥΒΕΡΝ

ΗΣΗΣ- ΔΝΤ

Για την ανατροπή της πολιτικής ΕΕ-Κυβέρνησης-ΔΝΤ

Για να φύγουν οι βάσεις του θανάτου

Για να φύγει το ΝΑΤΟ από τη χώρα